Ciekawa pogadanka D. Graeber'a o kulturze i klasach społecznych. Przetłumaczyłam najciekawsze fragmenty (trochę chaotycznie, zapraszam do ewentualnych uwag) Co sądzicie o celowym negowaniu klas i sztucznej kulturze?

Graeber rozpoczyna pytaniem o tym czy kultura jest czymś dobrym; mówi o jej dwulicowej naturze (wojna, która trwa od początku świata); twierdzi że kultura jest polityczno-nacjonalistyczną ideą (powołuje się na esej z XIX w o tym, że Francuzi wymyślili cywilizacje a Niemcy kulturę*) gdzie kultura pełni rolę tworzenia obrazu państwa który jest nieprawdziwy, a który ma przekształcać rzeczywistość w artystyczną ekspresję. Fascynuje go, że mamy tendencję do centralizowania i naturalizowania rzeczy które przyrównać można do ruchów społecznych. Opowiada o zjawisku cultural refusal (odrzucenie kulturowe?) które zakłada że kultura to coś co byś odrzucił, lub czego byś nie zrobił. Wychodzi to z przeświadczenia, że kultury to małe, wyizolowane, prymitywne kieszonki, ale ludzie jednak